Nu ma intreba la ce ma gandesc pentru ca n-am sa-ti spun. Probabil voi evita subiectul si vom vorbi despre noile trenduri in randul cizmelor sau a trenciurilor… oricum nu vom vorbi despre “la ce ma gandesc eu”. Si nu e vorba despre lipsa sinceritatii, ci doar despre nevoia de tacere. Sunt ganduri induse de ploi de toamna.
Azi mi-e mai bine. Soarele s-a hotarat sa mai dea un semn. Azi ar fi fost o zi perfecta de plimbare la brat.
1 Comment
Bibliotecaru
28 October, 2007 at 9:00 amIa-mă de braţ şi spune-mi tu… spunea un cântec.
Nu ma-ntreba nimic in noaptea asta
Nici cat e ceasul nici ce ganduri am
Mai bine lasa-ma sa inchid fereastra
Sa nu vad frunzele cum cad din ram.
Fa focul si preumbla-te prin casa fara sa spui nimic, nici un cuvant
Vreau sa ma simt la tine acasa, sa n-aud frunzele cum zboara in vant
Invaluita in straie de culcare aseaza-mi-te alaturea in gand
Si deapana mereu fara incetare, sa n-aud frunzele sub pasi cum gem.
Fa focul si preumbla-te prin casa fara sa spui nimic, nici un cuvant
Vreau sa ma simt la tine acasa, sa nu simt frunzele cum zboara in vant
Pazeste-ma in calea ta de vasta, urgia toamnei care bantuie
Si nu ma intreba in noaptea asta de ce ma inspaimanta frunzele.
Mi s-a făcut pofta de Alifantis… mi-e lene să-l caut prin CD-uri dar cred că trebuie să fie undeva pe trilulilu.